In RIJKS, het restaurant van het Rijksmuseum sta ik dagelijks Hollandse producten te bereiden op 100 meter afstand van de Nachtwacht en ben ik in feite omringt door kunstschatten.
Dus koken mét kunst is voor mij dagelijkse kost, zou je zeggen. Echter, als men zegt dat koken een kunstvorm is vind ik dat in de meeste gevallen overdreven. Koken is een ambacht en een cultureel verschijnsel. Maar hier bij Palazzo krijgt koken een extra dimensie.
Palazzo is een open keuken, je ziet en voelt het theater en je beleeft het eten. En tijdens die beleving van eten en drinken verspreidt het toneel zich door het restaurant. Hier is koken een voorstelling geworden waarbij alle zintuigen worden geprikkeld op een wijze die schoonheidsontroering kan veroorzaken.
En dan spreek je in mijn beleving over kunst, hier maakt de beleving van koken een kunst. Toen ik werd gevraagd voor Palazzo vond ik dat een enorme eer.
